Postawy i gesty liturgiczne
Postawy podczas litugii
Twój WYGLĄD ZEWNĘTRZNNY zachowanie, postawa ukazuje twoje wewnętrznne nastawienie.
Powinieneś wziąć to pod uwagę: przy chodzeniu, staniu, siedzeniu, przy klęczeniu, przyklękaniu, ukłonie, przy składaniu rąk.
Chodzenie
-nie "łazić" albo ociągać się czy marudzić
-nie biegać lub spieszyć się
-powinieneś iść spokojnie i równym krokiem
Trzymaj się prosto, bo chodzenie prosto jest cechą człowieka, któremu naprzeciw wychodzi Bóg.
Postawa stojąca
-nie chwiać ani nie ruszać
-nie stać krzywo i nie opierać
-powinieneś stać cicho i prosto
Kiedy zachowujesz postawę stojącą?
-od początku Mszy Świętej aż do oracji włącznie
-od wersetu "Alleluja" przed Ewangelią aż do zakończenia Ewangelii
-podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej
-od wezwania kapłana "Módlmy się aby moją i waszą..."
-podczas prefacji
-począwszy od "Oto wielka tajemnica wiary" aż do "Baranku Boży"
-podczas modlitwy po Komuni Świętej oraz obrzędów zakończenia
Stanie wyraża godność i radość dzieci Bożych oraz gotowość do służby i ofiary.
Postawa siedząca
-nie garbić się
-nie oglądać się
-ręce powinny spoczywać na kolanach
W którym momencie siadasz w liturgii?
-podczs czytań mszalnych, psalmu responsoryjnego i kazania (homilii) oraz ciszy po kazaniu
-podczas przygotowania darów ofiarnych (z wyjątkiem tych ministrantów, którzy podają ampułki)
-poczas rozdawania Komuni św. (z wyjatkiem tych, którzy podaja patenę) i chwili ciszy po Komuni św.
-w czasie ogłoszeń parafialnych
Siedzenie jest postawą spoczynku, gotowośći słuchania i zastanawiania się.
Posawa klęcząca
-jeśli nie trzymasz nic w rękach, wówczas złóż je!
Kiedy klęczysz?
-podczas Modlitwy eucharystycznej, po śpiewie: "Święty..." i na słowa: "Oto Baranek Boży...Panie, nie jestem godzien..."
Klęczenie jest postawą czci, uwielbienia i adoracji
Skłon głowy
Skłaniam głowę, kiedy przynoszę coś kapłanowi, np. podczas przygotowania darów ofiarnych.
Skłon głowy jest znakiem szacunku i uprzejmości.
Skłon ciała
Przy tym pokłonie zginam głęboko głowę i ramiona. To również jest znak czci i uwielbienia. Jeśli w jakimś kościele nie jest przechowywany Najświętszy Sakrament (nie ma "wiecznej lampki"), wtedy skłaniam ciało przed głównym ołtarzem albo przed krzyżem.
Przyklęknięcie
Przyklękamy zawsze na prawe kolano, dotykając nim posadzki. Przyklękniecie jest najważniejszym znakiem czci i uwielbienia. Jest ono znakiem adoracji: uniżam się przed nieskończonym i niezmierzonym Bogiem i przed Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Dlatego w kościele przyklękam tylko przed tabernakulum, gdzie przechowuje sie Święte Hostie.
-Najświętszy Sakrament, w którym w szczególny sposób obecny jest Jezus Chrystus!
Złożenie rąk
Gdy jako ministrant nie niesiesz żadnego przedmiotu, albo gdy nie masz w ręku modlitewnika, śpiewnika, wtedy złóż swoje ręce.
Ręce powinny być zawsze złożone na wysokości piersi i stale skierowane ku górze.
Kiedy łączymy nasze ręce razem i składamy je do modlitwy, wtedy znaczy to: my gromadzimy się, zwracamy się do Boga, oddajemy Mu siebie samych!
Twój WYGLĄD ZEWNĘTRZNNY zachowanie, postawa ukazuje twoje wewnętrznne nastawienie.
Powinieneś wziąć to pod uwagę: przy chodzeniu, staniu, siedzeniu, przy klęczeniu, przyklękaniu, ukłonie, przy składaniu rąk.
Chodzenie
-nie "łazić" albo ociągać się czy marudzić
-nie biegać lub spieszyć się
-powinieneś iść spokojnie i równym krokiem
Trzymaj się prosto, bo chodzenie prosto jest cechą człowieka, któremu naprzeciw wychodzi Bóg.
Postawa stojąca
-nie chwiać ani nie ruszać
-nie stać krzywo i nie opierać
-powinieneś stać cicho i prosto
Kiedy zachowujesz postawę stojącą?
-od początku Mszy Świętej aż do oracji włącznie
-od wersetu "Alleluja" przed Ewangelią aż do zakończenia Ewangelii
-podczas wyznania wiary i modlitwy powszechnej
-od wezwania kapłana "Módlmy się aby moją i waszą..."
-podczas prefacji
-począwszy od "Oto wielka tajemnica wiary" aż do "Baranku Boży"
-podczas modlitwy po Komuni Świętej oraz obrzędów zakończenia
Stanie wyraża godność i radość dzieci Bożych oraz gotowość do służby i ofiary.
Postawa siedząca
-nie garbić się
-nie oglądać się
-ręce powinny spoczywać na kolanach
W którym momencie siadasz w liturgii?
-podczs czytań mszalnych, psalmu responsoryjnego i kazania (homilii) oraz ciszy po kazaniu
-podczas przygotowania darów ofiarnych (z wyjątkiem tych ministrantów, którzy podają ampułki)
-poczas rozdawania Komuni św. (z wyjatkiem tych, którzy podaja patenę) i chwili ciszy po Komuni św.
-w czasie ogłoszeń parafialnych
Siedzenie jest postawą spoczynku, gotowośći słuchania i zastanawiania się.
Posawa klęcząca
-jeśli nie trzymasz nic w rękach, wówczas złóż je!
Kiedy klęczysz?
-podczas Modlitwy eucharystycznej, po śpiewie: "Święty..." i na słowa: "Oto Baranek Boży...Panie, nie jestem godzien..."
Klęczenie jest postawą czci, uwielbienia i adoracji
Skłon głowy
Skłaniam głowę, kiedy przynoszę coś kapłanowi, np. podczas przygotowania darów ofiarnych.
Skłon głowy jest znakiem szacunku i uprzejmości.
Skłon ciała
Przy tym pokłonie zginam głęboko głowę i ramiona. To również jest znak czci i uwielbienia. Jeśli w jakimś kościele nie jest przechowywany Najświętszy Sakrament (nie ma "wiecznej lampki"), wtedy skłaniam ciało przed głównym ołtarzem albo przed krzyżem.
Przyklęknięcie
Przyklękamy zawsze na prawe kolano, dotykając nim posadzki. Przyklękniecie jest najważniejszym znakiem czci i uwielbienia. Jest ono znakiem adoracji: uniżam się przed nieskończonym i niezmierzonym Bogiem i przed Jego Synem, Jezusem Chrystusem. Dlatego w kościele przyklękam tylko przed tabernakulum, gdzie przechowuje sie Święte Hostie.
-Najświętszy Sakrament, w którym w szczególny sposób obecny jest Jezus Chrystus!
Złożenie rąk
Gdy jako ministrant nie niesiesz żadnego przedmiotu, albo gdy nie masz w ręku modlitewnika, śpiewnika, wtedy złóż swoje ręce.
Ręce powinny być zawsze złożone na wysokości piersi i stale skierowane ku górze.
Kiedy łączymy nasze ręce razem i składamy je do modlitwy, wtedy znaczy to: my gromadzimy się, zwracamy się do Boga, oddajemy Mu siebie samych!
